Διάστρεμμα

Διάστρεμμα, λέγεται η βίαιη διάταση ή ρήξη των μαλακών μορίων (συνδέσμων, θυλάκου, σπάνια μυών) που συγκρατούν μια άρθρωση. Τα διαστρέμματα, είναι συχνότερα στα κάτω άκρα και λιγότερο στα άνω. Οι συνδεσμικές κακώσεις της ποδοκνημικής, περιλαμβάνουν τη μερική ή ολική ρήξη του έξω και του έσω συνδέσμου, καθώς και της κάτω κνημοπερονιαίας συνδέσμοσης.
Τα συνδεσµικά διαστρέµµατα ποδοκνηµικής συνήθως διαβαθµίζονται µε βάση τη σοβαρότητά τους. Βαθµού I είναι αυτά µε µια ήπια διάταση του 2 συνδεσµικού συµπλέγµατος χωρίς αστάθεια στην άρθρωση, Βαθµού II αυτά µε µερική ρήξη του συνδεσµικού συµπλέγµατος µε µια µέτρια αστάθεια στην άρθρωση ενώ Βαθµού III είναι τα διαστρέµµατα στα οποία έχουµε πλήρη ρήξη των συνδέσµων και σοβαρή αστάθεια στην άρθρωση. Κλινικά, αυτή η διαβάθµιση µπορεί να είναι υποκειµενική ειδικά στο οξύ στάδιο και εάν δεν υπάρχουν ακτινολογικές εξετάσεις όπως υπέρηχος ή µαγνητική τοµογραφία για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.

Κλινική εικόνα

• Πόνος και ευαισθησία, των οποίων αυξάνεται η ένταση µε την κίνηση της προσβεβληµένης περιοχής.
• Πρήξιµο (διόγκωση – οίδηµα) στην τραυµατισµένη περιοχή.
• Συστολή µυός από αθέλητες συσπάσεις.
• Χωλότητα, δυσκολία στην βάδιση.
• Μελάνιασµα, που µπορεί να εµφανισθεί λίγες µέρες µετά τον τραυµατισµό και που οφείλεται πιθανόν σε ρήξη κάποιου συνδέσµου σε 3ου βαθµού διάστρεµµα. Μπορεί να παρατηρηθεί και αιµορραγία µέσα στην άρθρωση- αίµαρθρο και µικροτραυµατισµοί των αρθρικών επιφανειών. Σε αυτή τη φάση πρέπει να διαφοροδιαγνωσθεί το διάστρεµµα από το εξάρθρηµα και το κάταγµα στην περιοχή

Τρόποι Θεραπείας

Σύµφωνα µε την ανασκόπηση των Richard Seah & Sivanadian Mani-Babu που αφορά την καλύτερη τακτική για τη διαχείριση ενός διαστρέµµατος ποδοκνηµικής την τελευταία δεκαετία βρέθηκε ότι για τα ήπια ή τα µέτρια διαστρέµµατα η λειτουργική θεραπεία (η οποία µπορεί να περιλαµβάνει ελαστική περίδεση, µαλακό γύψινο επίδεσµο, εφαρµογή tape ή νάρθηκα σε συνδυασµό µε εκπαίδευση του συντονισµού) είναι στατιστικά καλύτερη από την ακινητοποίηση.

Για πιο σοβαρά διαστρέµµατα µια µικρή περίοδος ακινητοποίησης είναι απαραίτητη. Η ελεγχόµενη εκγύµναση αποκατάστασης σε συνδυασµό µε τη συµβατική θεραπεία για το διάστρεµµα φαίνεται να είναι ευεργετική παρόλο που κάποιες µελέτες δείχνουν αντίθετα αποτελέσµατα.

Τουλάχιστον τρία διαφορετικά είδη φυσιοθεραπευτικών τεχνικών χρησιµοποιούνται για την αποκατάσταση του διαστρ.

• Ασκήσεις εύρους κίνησης οι οποίες επαναλαµβάνονται ενεργητικά ή παθητικά στο πλήρες εύρος κίνησης της άρθρωσης.
• Η κινητοποίηση της άρθρωσης χρησιµοποιείται για να βοηθήσει συµπληρωµατικά την κίνηση στην άρθρωση.
• Οι διατάσεις χρησιµοποιούνται για να αυξήσουν την ελαστικότητα των µυών και του συνδετικού ιστού όπως των συνδέσµων και του αρθρικού θύλακα.

Από αυτά η κινητοποίηση της άρθρωσης έχει υποστηριχθεί να είναι πολύ αποτελεσµατική για τη βελτίωση της δυσλειτουργίας της άρθρωσης και την ανακούφιση του πόνου.

Επίσης τα παρακάτω φυσικά μέσα,βοηθούν στην αποκατασταση του διαστρέμματος

• TECAR THERAPY
• Laser
• Υπέρηχα κύματα
• Κρουστικά υπέρηχα κύματα
• TAPING
• Τ.Ε.Ν.S